Zarządzanie drzewami miejskimi wymaga ich akceptacji. Dwie grupy respondentów: specjaliści pracujący na terenach zieleni miejskiej i osoby bez profesjonalnego związku z drzewami ujawniły swoje podejście do drzew w niedawno przeprowadzonym badaniu ankietowym.
W obu grupach korzyści z drzew były postrzegane jako znacznie ważniejsze niż niedogodności. Jednak 6% osób nieprofesjonalnych znalazło tylko negatywne aspekty drzew, co świadczy o ich wysokim poziomie arborifobii. Wśród profesjonalistów nie było ani arborifobów ani „sceptyków drzew”. Około 40% respondentów w obu grupach uznało, że liczba drzew w otaczających obszarach jest zbyt niska. Uciążliwości powodowane przez drzewa były postrzegane jako bardziej niepokojące przez młodszych i słabiej wykształconych specjalistów.
Kobiety częściej oceniały drzewa jako bardziej atrakcyjne i mające większy wpływ na relacje społeczne niż mężczyźni. Mężczyźni dominowali w grupie „obojętni w stosunku do drzew”. Atrakcyjność drzew i ich wpływ na stosunki społeczne były związane z miejscem zamieszkania i poziomem wykształcenia wśród osób nieprofesjonalnych. Poziom wykształcenia osób nieprofesjonalnych związany był także z przyłączeniem się do jednej z czterech wyżej wymienionych grup respondentów. Większość mieszkańców miast średnich i dużych, a także mniejszość mieszkańców wsi znalazły się w klastrze „lubiących drzewa”.